toqquşmaq

toqquşmaq
f.
1. Qarşı-qarşıya hərəkət edərkən üz-üzə gələrək bir-birinə bərk toxunmaq, dəymək, çarpmaq. Qatarlar toqquşdu. – . . Hovuzun bu başından girib, o biri başına çatana qədər on adama toqquşursan. Ç.. // məc. Aralarında ziddiyyət baş vermək; dalaşmaq, küsüşmək. Yenə də Şəfiqə ilə Zeynal toqquşdular. H. Seyidbəyli.
2. Gözlənmədən təsadüf etmək, təsadüfən rast gəlmək, birdən rastlaşmaq, üz-üzə gəlmək. Komendant özünü itirmiş halda qayıdıb çölə çıxarkən qapıda Həkimülmülk və sərtib Səlimi ilə toqquşdu. M. İ..
3. Üz-üzə gəlib vuruşmağa başlamaq; döyüşmək, vuruşmaq. Düşmənlə toqquşmaq.
4. məc. Maraqları, mənafeləri, əqidələri, tələbləri müxtəlif olduğu üçün bir-biri ilə mübarizə aparmaq. <Saltik:> Şübhə yox, toqquşacaq xeyirlə şər. A. Ş.. Gülşən indi toqquşan (f. sif.), çarpışan iki fikir arasında qalmışdı. Ə. Vəl..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • çoqquşmax — (Zəngilan) toqquşmaq. – Qaçanda əliynən çoqquşdux …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çarpılmaq — f. Zərblə, şiddətlə dəymək, toxunmaq, toqquşmaq, vurmaq. Dəniz yavaşyavaş uğuldayır, dalğalar zərblə qayalara çarpılaraq şırıldayırdı. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • döyüşmək — f. (Bir biri ilə) çarpışmaq, vuruşmaq, savaşmaq, toqquşmaq. Qoçlar döyüşür. Xoruzlar döyüşlər. – Mərd döyüşəndə namərd qaçar. (Məsəl). Dünyanı sellərində çalxayan bizim həyat; Sağdan sola döyüşmüş, sonra yoluna düşmüş. M. Müş.. Döyüşdükcə qoca… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəllə — is. <fars.> 1. Baş. Kəlləsindən vurmaq. – Ox atma sən bu daşa; Bu qayaya, bu daşa; Düşməni elə vur ki; Kəlləsindən bud aşa. (Bayatı). Misri qılınc kəllələri kəsəndə; Bağırsaqlar cəmdəklərə dolana. «Koroğlu». Kəllə vurmaq – başı ilə vurmaq.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qarşı — 1. is. Bir şeylə üzbəüz olan yer və ya şey, müqabil tərəf; qabaq. Evin qarşısı. Dağın qarşısı. Məktəbin qarşısı. – Baxınız, qarşımı tutmuş bir axın; Güclüdən güclü, dənizdən daşqın. M. Müş.. // Yerlik halında: qarşısında – qabağında, önündə.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qaşqalaşmaq — f. məh. Toqquşmaq, birbiri ilə sözləşmək, çəkişmək, tutaşmaq, deyişmək. Ay yoldaşlar, sizə bir söz söyləyim; Kəndlilərlə qaşqalaşdı mollalar. Aşıq Mirzə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • toqquşma — 1. «Toqquşmaq»dan f. is. 2. Mübahisə, münaqişə, sözə gəlmə, dalaşma, dava dalaş. <Həcər xanım:> Şəmsinin fikrini anlayıram, o qorxur ki, yenə aralarına toqquşma düşər. S. S. A.. Elə bil <Mirzə Polad> heç Müqim bəylə üz üzə gəlməmiş,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • üz-üzə — bax üzbəüz. Oturub üz üzə üç nəfər çoban; Yanıq Əjdər, Qara Qurban, gənc Osman. H. K. S.. Vaxt olur, üz üzə də; Əyləşir iki düşmən. H. Hüseynzadə. Üz üzə gəlmək – 1) bax üzbəüz gəlmək. . . Mirzağa Cəmilə ilə yenə üz üzə gəldi. S. H.. Səməd əmisi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yekbəyek — z. <fars.>: yekbəyek gəlmək – üz üzə gəlmək, müxalifət göstərmək, toqquşmaq, sözü düz gəlməmək. Axı belə ağır bir zəmanədə böyüklərlə bu cür yekbəyek gəlmək yalnız ziyan gətirə bilər. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”